De eerste indrukken
Door: Dorieke Drenth
Blijf op de hoogte en volg Dorieke
31 Augustus 2014 | Indonesië, Denpasar
Na maanden voorbereiding was het op vrijdag 29 augustus dan eindelijk zover, de langverwachte reis naar Bali kon beginnen. De koffers waren ingepakt, de vaccinaties waren gehaald, alle papieren waren aanwezig, ik was er klaar voor.
Na 's ochtends afscheid te hebben genomen van m'n broer en beste vriendin stapte ik om 14 uur in de auto met m'n ouders, m'n oma en m'n vriend. Tijdens de autorit, waarbij ik al wat suf was van de Primatour, begon het toch wel steeds meer te kriebelen dat ik wegging. En bij aankomst op Schiphol kwam het besef: Ik stap straks in een van die vliegtuigen en dan ben ik weg! Na nog even wat te hebben gegeten konden we de koffers inchecken, dit bleek nog een heel gedoe te zijn. Mijn koffer kwam terug uit de machine omdat m'n naam niet zou kloppen en Lotte's koffer bleek te zwaar. Dan maar spullen overpakken in een andere koffer en inchecken bij een stewardess aan de balie. Daar kreeg ik opeens de melding dat m'n lieve vriendinnetje, die bij KLM stageloopt, een heel lief berichtje in de computer had gezet om me succes te wensen!
Uiteindelijk waren de koffers ingecheckt en kwam het moeilijkste van het vertrek, afscheid nemen. Bij het knuffelen van m'n lieve vriend en famillie hield dan ook niemand het nog droog, het afscheid nemen bleek moeilijker dan verwacht. Met de tranen in de ogen moesten we toch de douane door, de koffers werden gecheckt en we konden het vliegtuig in.
De reis van 17 uur kon beginnen, met m'n eigen televisieschermpje en af en toe een maaltijd en wat drinken heb ik me prima vermaakt tijdens de vlucht. Toch is het heel raar om zolang in een vliegtuig te zitten, je benul van tijd is meteen weg, helemaal als je naar een andere tijdzone vliegt. Het moment dat we waren geland waren we wel heel blij, op een gegeven moment weet je niet meer hoe je moet zitten en ben je kapot. En, we waren dan eindelijk op Bali!
Nog even door de visumcontrole (nou ja eventjes, we stonden best lang in de rij) en de koffers ophalen en we konden op zoek naar de taxichauffeur. Dit leek een makkelijke opgave, op zoek naar een man met een Stenden bordje. Toch bleek dit niet zo makkelijk toen we de aankomsthal in kwamen lopen, enorme rijen met taxichauffeurs met bordjes en zoek dan maar de goede. Nadat we een stukje waren doorgelopen hadden we onze chauffeur gevonden en konden we eindelijk naar het hotel. En de reis in de taxi? Tja, het verkeer in Bali is een beetje een georganiseerde chaos. Overal zie je auto's en scooters en van alle kanten word je ingehaald, gelukkig bleef de taxichauffeur rustig en vertelde ons van alles over wat we tegenkwamen. Ik probeerde hier goed naar te luisteren, maar ik was zo moe dat ik de helft maar heb meegekregen. Gelukkig waren we binnen een half uurtje bij het hotel en konden we lekker ons bedje in.
Toen ik op bed lag merkte ik pas wat het is om een jetlag te hebben. Een paar keer per nacht wakker worden en zeker weten dat het al ochtend is en 's ochtends vervolgens niet uit je bed kunnen komen.
Toch wilde ik niet in bed blijven liggen, want er lag een heerlijk ontbijtje op me te wachten. Na het ontbijt gingen we de straat op en het verkeer was inderdaad zo chaotisch als we de dag ervoor zagen, we konden de weg bijna niet over. Nadat we eindelijk veilig (wel rennend) de weg over waren gestoken kwamen we aan bij de bank. Als je hier geld gaat pinnen voel je je toch wel heel rijk, want je gaat even een miljoen IDR pinnen (hmm, had ik dat maar in euro's). Na het pinnen hebben we kennis gemaakt met de supermarkten op Bali: klein, goedkoop, vreemde producten, maar ook merkproducten. Met een tas vol boodschappen voor ongeveer 2 euro zijn we weer terug gegaan naar het hotel, waar we heerlijk de dag aan het zwembad hebben gelegen.
Vanavond hebben we nog een poging gedaan om een restaurant te zoeken, maar na een paar keer oversteken gingen we toch maar weer veilig naar het hotel om daar wat te eten. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ik aan het verkeer gewend ben. En natuurlijk naar wat ik verder allemaal ga beleven!
Na 's ochtends afscheid te hebben genomen van m'n broer en beste vriendin stapte ik om 14 uur in de auto met m'n ouders, m'n oma en m'n vriend. Tijdens de autorit, waarbij ik al wat suf was van de Primatour, begon het toch wel steeds meer te kriebelen dat ik wegging. En bij aankomst op Schiphol kwam het besef: Ik stap straks in een van die vliegtuigen en dan ben ik weg! Na nog even wat te hebben gegeten konden we de koffers inchecken, dit bleek nog een heel gedoe te zijn. Mijn koffer kwam terug uit de machine omdat m'n naam niet zou kloppen en Lotte's koffer bleek te zwaar. Dan maar spullen overpakken in een andere koffer en inchecken bij een stewardess aan de balie. Daar kreeg ik opeens de melding dat m'n lieve vriendinnetje, die bij KLM stageloopt, een heel lief berichtje in de computer had gezet om me succes te wensen!
Uiteindelijk waren de koffers ingecheckt en kwam het moeilijkste van het vertrek, afscheid nemen. Bij het knuffelen van m'n lieve vriend en famillie hield dan ook niemand het nog droog, het afscheid nemen bleek moeilijker dan verwacht. Met de tranen in de ogen moesten we toch de douane door, de koffers werden gecheckt en we konden het vliegtuig in.
De reis van 17 uur kon beginnen, met m'n eigen televisieschermpje en af en toe een maaltijd en wat drinken heb ik me prima vermaakt tijdens de vlucht. Toch is het heel raar om zolang in een vliegtuig te zitten, je benul van tijd is meteen weg, helemaal als je naar een andere tijdzone vliegt. Het moment dat we waren geland waren we wel heel blij, op een gegeven moment weet je niet meer hoe je moet zitten en ben je kapot. En, we waren dan eindelijk op Bali!
Nog even door de visumcontrole (nou ja eventjes, we stonden best lang in de rij) en de koffers ophalen en we konden op zoek naar de taxichauffeur. Dit leek een makkelijke opgave, op zoek naar een man met een Stenden bordje. Toch bleek dit niet zo makkelijk toen we de aankomsthal in kwamen lopen, enorme rijen met taxichauffeurs met bordjes en zoek dan maar de goede. Nadat we een stukje waren doorgelopen hadden we onze chauffeur gevonden en konden we eindelijk naar het hotel. En de reis in de taxi? Tja, het verkeer in Bali is een beetje een georganiseerde chaos. Overal zie je auto's en scooters en van alle kanten word je ingehaald, gelukkig bleef de taxichauffeur rustig en vertelde ons van alles over wat we tegenkwamen. Ik probeerde hier goed naar te luisteren, maar ik was zo moe dat ik de helft maar heb meegekregen. Gelukkig waren we binnen een half uurtje bij het hotel en konden we lekker ons bedje in.
Toen ik op bed lag merkte ik pas wat het is om een jetlag te hebben. Een paar keer per nacht wakker worden en zeker weten dat het al ochtend is en 's ochtends vervolgens niet uit je bed kunnen komen.
Toch wilde ik niet in bed blijven liggen, want er lag een heerlijk ontbijtje op me te wachten. Na het ontbijt gingen we de straat op en het verkeer was inderdaad zo chaotisch als we de dag ervoor zagen, we konden de weg bijna niet over. Nadat we eindelijk veilig (wel rennend) de weg over waren gestoken kwamen we aan bij de bank. Als je hier geld gaat pinnen voel je je toch wel heel rijk, want je gaat even een miljoen IDR pinnen (hmm, had ik dat maar in euro's). Na het pinnen hebben we kennis gemaakt met de supermarkten op Bali: klein, goedkoop, vreemde producten, maar ook merkproducten. Met een tas vol boodschappen voor ongeveer 2 euro zijn we weer terug gegaan naar het hotel, waar we heerlijk de dag aan het zwembad hebben gelegen.
Vanavond hebben we nog een poging gedaan om een restaurant te zoeken, maar na een paar keer oversteken gingen we toch maar weer veilig naar het hotel om daar wat te eten. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ik aan het verkeer gewend ben. En natuurlijk naar wat ik verder allemaal ga beleven!
-
31 Augustus 2014 - 17:32
Rianne Wiersema:
Leuk om te lezen! :) -
31 Augustus 2014 - 18:21
Dagmar Van Suchtelen:
Wat een leuk reisverslag! Have fun Dorieke!
-
31 Augustus 2014 - 18:48
Ria:
Leuk om te lezen hoe jouw reis is gegaan. Ik hoop dat je vaak laat weten hoe het daar is.
In welk dorp / stad verblijf je en op school ga je lesgeven.
-
31 Augustus 2014 - 18:52
Bertina Drenth:
Lieve Doortje wat leuk om jouw eerste indrukken en belevenissen te lezen. Een hele andere wereld waar je na 17 uur vliegen in bent terecht gekomen. Zo'n raar idee dat je daar nu rondwandelt...zo heeeel ver weg moet er nog een beetje aan wennen...maar ben ook heel erg benieuwd naar het vervolg van je belevenissen en wens je een hele mooie tijd toe de komende vier maanden. Geniet ervan (maar dat heb ik al vaker gezegd). Veel liefs Mutti -
31 Augustus 2014 - 19:50
Marja:
Fijn dat je goed bent aangekomen . Ga super genieten!!! -
31 Augustus 2014 - 19:53
Ada:
Hoi Dorieke. Wat leuk dat je je ervaringen hier verteld. Ik ga het volgen. Ik wens je heel veel plezier op Bali met alles wat je gaat doen. Geniet!
Groet Ada -
31 Augustus 2014 - 22:31
Jaap Drenth:
Top. 1 dag en dan al zoveeel indrukken. Belooft wat voor de komende maanden. Leuke filmpjes gezien. Vreemde gewaarwording om je oogappel op Bali te zien rondlopen. Leuke foto's ook met de andere meiden.Veel plezier. Ik volg je op de voet. Papa -
01 September 2014 - 11:17
Groep 8 OBS De Aanloop:
Hallo juf Dorieke,
Hoe is het vandaag gegaan? (zinnetje van Mike).
Is het daar warm? (vraag van Anniek)
Heb je al gezwommen? (vraag van Myrna)
Zijn er ook sporten? (vraag van Milan)
Zijn er veel dieren? (vraag van Paulien)
Is het daar ook leuk? (vraag van Quinn)
Hoe is het om daar les te geven? (vraag van Pernille)
Vind je het mooi om daar te zijn? (vraag van Lyan)
Was het leuk in het vliegtuig? (vraag van Rosalie)
Kun je de leerlingen wel verstaan? (vraag van Indy)
Welke les geef je en aan welke groep? (vraag van Rick)
Is het daar groot? (vraag van Mart)
Het is vandaag heel gezellig geweest, Lyan ligt de hele tijd in een deuk. We hebben net pauze gehad en moeten nu eigenlijk heel hard aan het werk, maar juf heeft je blog op het digibord gezet. We werken dus nu even helemaal niet. Lyan zegt nu helemaal niks meer (zegt ze ;-) )
Vanmiddag gaan we nog gymnastiek doen, misschien wel buiten, maar dat weten we nog niet zeker.
Deze week wordt het hier nog heel warm zegt Pietje Paulusma, kunnen we misschien nog wel een keer gaan zwemmen. Ook hebben we vrijdag de Fancy Fair, we moeten daar verkleed gaan hardlopen. Zo juf, je weet weer een beetje wat we allemaal doen. Tot gauw.
Groetjes van Ashley, Isa, Emma, Mike, Niels, Mart, Milan, Quinn, Indy, Paulien, Pernille, Claudia, Lyan, Myrna, Rick, Rosalie en Anniek.
PS. Groep 7 is bij juf Michelle. -
01 September 2014 - 15:45
Pernille Van Obs De Aanloop :
Hoi juf Hoe gaat het in bali ?? En is het daar mooi weer vandaag was het heel gezellig op school ik weet niet op school want toen was ik bij de ortho is het ook leuk daar les te geven vast heel anders dan hier ?? Het is daar vast heel warm
Groetjes pernille ☺☺ -
01 September 2014 - 16:08
Richtje:
Hey Dorieke,
Wat leuk om zo jouw belevenissen te kunnen volgen.
Heel veel plezier op Bali, maak er een leuke tijd van!
Voor je het weet zijn die vier maanden om.
groeten,
Richtje -
02 September 2014 - 07:11
Pernille Van Obs De Aanloop:
Ik bedoelde dat ik s middags niet op school was sorry -
02 September 2014 - 15:50
Ingeborg:
Heeee Doriekje!
Wat leuk om een verslag van je te lezen! Wat een belevenissen.
We gaan gauw een keer skypen!
Have fun. X -
03 September 2014 - 21:10
Gerda Baptist:
Hej Dorieke,
Wat leuk om te lezen wat je allemaal schrijft en om je foto's te zien.
Ik ga je volgen, en kijk uit naar het volgende verslag en natuurlijk de mooie foto's.
Heel veel plezier op het mooie Bali.
Liefs van ons vier. Gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
